Eiffel, nieuwe speelfilm over de bouw van de Eiffeltoren

In de Franse speelfilm ‘Eiffel’ leren we ingenieur Gustave Eiffel kennen als een man met een ijzeren wil en doorzettingsvermogen. Maar ook een man met een hart van poedersuiker dat zelfs na een breuk van 20 jaar weer smelt voor één vrouw: Adrienne.

Mede door zijn ontwerp van de stalen constructie van het Amerikaanse Vrijheidsbeeld is de naam van ingenieur Gustave Eiffel voorgoed gevestigd. De Franse overheid vraagt hem dan ook een spectaculair bouwwerk te maken voor de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1889. Eiffel zegt het liefst te werken aan stations en bruggen voor de metro. Maar door het weerzien met een ex-geliefde, de uit een rijk provinciaals milieu afkomstige Adrienne Bourgès, komt hij op andere gedachten. Zij inspireert hem om toch een toren te bouwen. Het oorspronkelijke idee van twee van zijn medewerkers werkt Eiffel uit tot een magistraal monument. Is het toeval dat de vorm lijkt op de eerste letter van de voornaam van zijn geliefde.

eiffeltoren-franse-bioscoopfilm-eiffel

Liefde is drijfzand

In tijdsprongen worden we in de Franse speelfilm Eiffel (2021) heen en weer meegenomen naar de eerste en de twintig jaar later hervonden liefde tussen Gustave (Romain Duris, die geloofwaardig transformeert van knappe knul naar door hard werken getekende veertiger) en Adrienne (Emma Mackey, bekend van Netflixserie Sex Education, op wie de tijd in deze film kennelijk geen vat heeft). In beide gevallen zijn het verboden liefdes; het ingenieurtje was beneden de stand van Adriennes familie en twee decennia later heeft Adrienne een bezitterige echtgenoot met veel invloed. Zoals bekend is de liefde vaak verraderlijk als drijfzand. Zo ook hier. Door het overspel komt het project ernstig in gevaar.

Hoofdzakelijk op de achtergrond speelt de feitelijke bouw van de toren in de moerassige grond aan de oever van de Seine. Daarbij is er ruim aandacht voor de techniek áchter de bouw en vooral voor de eerste fases ervan. Boeiend, ook voor wie normaal gesproken niet zo geïnteresseerd is in techniek.

Keurige lijntjes

Ook het verhaal is van poedersuiker. Krijgen ze elkaar, krijgen ze elkaar niet? Gooien geldgebrek, negatieve pers en klagende Parijzenaars roet in het eten? Betekent de staking van de arbeiders – brave borsten met wat vegen op de weldoorvoede toet in plaats van afgepeigerd werkvolk met het vuil tot in het diepst van de bilspleet – het einde van het project? Rarara… Alle lijntjes in de film zijn met het puntje tussen de tong getrokken en daarbinnen is het super netjes ingekleurd. De emoties vliegen niet uit de bocht en ook de vrijscènes zijn uiterst beschaafd, zoals dat gaat bij keurige mensen: denk om de buren! Helaas wordt het daardoor nergens spannend.

Wel zorgt het voortdurende schakelen in de tijd voor een prettig ritme, waardoor het verhaal over hoe de romantiek de skyline van Parijs voor altijd heeft veranderd, blijft boeien. De cijfertjes bij de aftiteling over de hoeveelheid klinknagels, kilo’s staal, aantallen bezoekers, enz. zijn wat ontnuchterend. Die verwacht je eerder in een promotiefilmpje van het Office de Tourisme. Maar dat mag de pret niet drukken. Dus heb je zin in zoet, in fijne Franse romantiek, in een stapje terug in de tijd, even lekker weg uit je jachtige leven van nu? Dan zul je smullen van Eiffel.

Eiffel van regisseur Martin Bourboulon, met Romain Duris en Emma Mackey, trailer. Deze film is vanaf 27 november 2022 online te zien op streamingplatform Film1.

Lees ook: De Eiffeltoren door de ogen van Eiffel (achter de schermen bij deze film!)