Fietsen op Corsica: de Cap Corse in 2 dagen

Dankzij de supersnelle opkomst van fietroutes + e-bikeverhuur in Frankrijk kunnen we fietsgrenzen verleggen. Dus waarom niet gaan fietsen op je vakantiebestemming? En dat was precies wat ik bedacht tijdens het plannen van mijn roadtrip langs de oostkust van Corsica. En ik wist meteen welk fietstraject ik wilde doen: het eerste deel van de GT20: de Grande Traversée de Corse. Een fietsroute van in totaal 571 kilometer, van noord naar zuid, langs de kust en door de bergen. De GT20 begint in Bastia en gaat via Cap Corse, langs de noordwestkust richting de Golf van Porte en dan weer landinwaarts via de historische hoofdstad Corte en over en door het Bavella gebergte richting Bonifacio. Een traject dat is onderverdeeld in 12 tot 14 etappes. Wij gaan alleen voor de 1^e twee etappes, van Bastia omhoog naar het puntje van Cap Corse en dan weer terug tot aan Saint Florent. Totaal zo’n 125 kilometer. Op een e-bike.

Bij de finish beginnen

Qua logistiek was het nog even puzzelen voor deze tweedaagse tocht, want ik wilde beginnen in Bastia, om vandaar omhoog te fietsen langs de oostkust. De volgende dag wilde ik langs de westkust naar beneden naar Saint-Florent. Na overleg met de organisatie en fietsverhuurder Europe Active besloten we om de auto te parkeren bij ons hotel in onze eindbestemming Saint Florent en vandaar een taxi te nemen naar Bastia (afstand 56 km, kosten € 60). Natuurlijk hadden we dit ook met de fiets kunnen doen maar het betreft een zeer drukke weg waarbij een pittig colletje moet worden overbrugd dus dat werd ons – terecht – afgeraden.

Omhoog via de oostkust van Cap Corse

In Bastia wacht Celine van Europe Active ons op met de e-bikes (met fietstas!) en ze wijst ons op de routeapp die zij hun klanten bieden. Hoe handig, want dan weet je instant waar je bent en waar de eerstvolgende relax- of toiletspot is. Geen overbodige luxe op de dunbevolkte Cap Corse! We starten vanaf de haven van Bastia en na 10 kilometer fietsen lig de stadshectiek ver achter ons en passeren we eeuwenoude dorpjes zoals Brando en Erbalunga.

Absoluut een goeie koffiestop en als je er dan toch bent, loop er gerust even rond! De volgende 15 kilometer is een puur-natuurrit, waarbij we vooral genieten van de ongerepte kustlijn, met hier en daar kleine baaitjes aan onze rechterzijde en glooiende heuvels met wijngaarden aan onze linkerzijde. En hoe dichter bij het puntje, hoe meer oerlandschap we ervaren. Het wordt leger, ruiger, ongerepter. Prachtig! En al die tijd volgen we dus gewoon de D80, de kustweg. Dus achter elkaar fietsen is het motto. Een we merken meteen een voordeel van deze rijrichting: we fietsen aan de kustzijde.

Na 35 kilometer roepen onze benen STOP en gaan we lunchen in Maccinagio, het laatste dorp aan de oostkust voordat je de Kaap gaat ronden. En een perfecte halte voor de lunch, want op de boulevard wedijveren tal van restaurants om de gunst van de gast. Een tip voor wie straks ons spoor gaat volgen: wees nu geen zunige Hollander maar pak net als wij hier gewoon uit met een echte Franse lunch. Je eet hier de verste visgerechten, dus je krijgt hier waar voor je geld en bovendien, je hebt het verdiend!

Ronden van de kaap

Zonder enig vorm van schuldgevoel sluit ik de lunch af met een ambachtelijk ijsdessert, want ik fiets het er toch wel af. Ik weet namelijk dat we nu zo’n 15 kilometer op de pedalen mogen trappen voor het ronden van de kaap. De stijging is geleidelijk en we zetten de e-bike in standje sportief. Het betekent ook: van de kust af, het binnenland in. Zeezicht wordt boszicht, stranden worden bergen. Een prachtige rit, met halverwege bij Cappiaghja het uitkijkpunt, vanaf waar je met het blote oog (of met de verrekijker) het echte puntje van de Cap Corse kunt zien. Een andere mooie plek om van panoramisch uitzicht te genieten is Moulin Mattei, net voorbij het dorpje Ersa. Boven op een heuvel staat deze witte molen als een soort overwinningsbaken. Want niet alleen heb je hier een geweldige 360 graden uitzicht, je hebt ook de westkust bereikt! Vanaf de weg is er een pad naar de molen (ca. 350 mtr).

Suizen en trillen

Na Moulin Matei voelen we dat de finish voor onze eerste fietsdag nabij is, ook al is het de start van onze afdaling langs de westkust. We suizen letterlijk en figuurlijk naar beneden, richting ons overnachtingsadres in Centuri. Een rit die we overigens niet snel zullen vergeten want na de afslag naar dit havendorpje trillen we haast van onze fiets af over een 7 kilometer lange steile, hobbelige en ronduit slecht onderhouden weg. Oppassen dus!

Centuri en Hotel Le Vieux Moulin: 2x schot in de roos

Echt waar, doe geen rondje Cap Corse zonder Centuri over te slaan! Het is een prachtig oud havendorpje waar de tijd geen vat op lijkt te hebben gehad. Tal van restaurants (men zegt dat er meer eetetablissementen zijn dan woonhuizen), met verser dan verse visproducten op elke kaart en genoeg terrasjes om ervan te genieten. Grote blikvanger bij de haven is Hotel Le Vieux Moulin, ons logeeradres. Ee monumentaal herenhuis. Romantisch. Charmant. Groot is onze verrassing als we worden verwelkomd in het Nederlands. Patricia is een spraakzame Brabantse die hier in de vorige eeuw belandde, omdat ze verliefd werd en trouwde met de zoon des huizes van dit 19^e eeuwse herenhuis. Zijn ouders maakten er eind jaren ’80 een hotel van, waarna zij later het stokje overnamen.

Vandaag de dag runt Patricia – inmiddels weduwe – het hotel nog steeds, samen met haar kinderen. De 150 jaar geschiedenis zie je terug in de prachtig met bougainville begroeide façade, de imposante trappenhal, de middenzaal op de 1^e etage en de statige kamers met hoog plafond. Niet alle kamers bevinden zich hier; er is een bijgebouw met modernere kamers. Wat wel voor elke gast gelijk is: het fantastisch gelegen terras met uitzicht op de haven. En je kunt hier uitstekend eten!

Zuidwaarts fietsen via de westkust van de Cap Corse

Na een goed ontbijt en een laatste blik op de haven beginnen we aan dag 2. Godzijdank is er een andere weg die ons vanaf Centuri heel geleidelijk bergopwaarts weer naar de D80 brengt. En zelfs dat deel brengt al veel oh’s en ah’s bij ons teweeg en blijkt het begin van een adembenemend mooie rit, direct langs de steile rotskust. Niet ongevaarlijk want je deelt de weg met de overige weggebruikers, zoals auto- en motorrijders en in het hoogseizoen ook touringcars. Best oppassen dus.

We passeren dorpjes als Pino en net voor het volgende dorp, Canari, houden we even halt bij de Punta di Canari, waar de weg dwars door de rotsen voert. Imposant! Op dit soort momenten besef ik wat het aller-, allergrootste voordeel is van zo’n tocht per fiets: we kunnen afstappen waar we willen! Foto maken. Water drinken. Gewoon even stilstaan om puur van het uitzicht te genieten. Een privilege dat je als autorijder echt wel kunt vergeten op deze slingerende kustweg.

Saint-Florent

Na een goeie lunch in Nonza maken we ons op voor het laatste deel van de Cap Corse met als einddoel het idyllische havenstadje Saint Florent. Langzaam verdwijnt de zee uit zicht en rijden we dwars door een groen en weelderige landschap met links en rechts de wijngaarden van Patrimonio. Met bijna 60 kilometer op de dagteller komen we in de namiddag aan bij het charmante Hotel Tettola in Saint Florent, waar we onszelf verwennen met een duik in het zwembad en een royale ligstoel in de tuin.

Over onze e-bikes hoeven we ons niet meer te bekommeren; die worden opgehaald door de fietsverhuurder. ’s Avonds hebben we alweer genoeg energie om Saint Florent te verkennen. Heerlijk flaneren langs de kade van de imposante jachthaven, met tal van cocktailbars en restaurants. Vervolgens slenteren door het pittoreske oude centrum om uiteindelijk te belanden op het terras van Restaurant Mathys, waar we een culinair feestje hebben. Zo lekker! De volgende dag doen we wat iedereen doet als je in Saint Florent bent en dat is een boottrip naar het paradijs! In 45 minuten vaar je naar het oogverblindend witte strand van Lotu of je laat je afzetten bij het verder gelegen Plage de Saleccia. Je waant je in beide gevallen op een tropisch eiland, met het witte zand en het turquoise zeewater. Neem wel zelf eten en drinken mee, want als onderdeel van het natuurpark Agriates zul je hier (bijna) geen strandtenten vinden!

Een eiland op een eiland

Conclusie: deze tweedaagse fietstocht was zonder meer een hoogtepunt tijdens onze Corsica roadtrip. Als fietser beleef je optimaal de sensaties die deze dubbele kustroute (rechter-en-linkerzijde) je biedt: het geluid van rollende golven aan de westkant, de geur van de maquis, de wind om je oren tijdens een afdaling en natuurlijk stoppen waar je wilt… Het landschap en de dorpjes lijken ook een andere identiteit te hebben dan de rest van het eiland. Voor mij voelde dit meer als rondtoeren over een Grieks of Spaans eiland. En daarom denk ik terug aan wat Patricia, van Hotel le Vieux Moulin mij zei: “Cap Corse is een eiland op een eiland. Het gaat hier om mens, natuur en leven. Ons leven, mijn leven.”

Praktische info

– Met de in werkingstelling van de GT 20 zijn ook beloften gedaan over de bewegwijzering en oplaadpunten voor de ebike. Tijdens onze fiets 2-daagse hebben we noch het een, noch het ander gezien, dus wees voorbereid!

– Vooral in de zomer kan het behoorlijk heet worden boven het asfalt. Wij realiseerden ons dat water-bijvullen-waar-het-kan heel belangrijk is, omdat daar onderweg – buiten de dorpjes – nauwelijks opties voor zijn.

– De GT 20 route gaat grotendeels over bestaande wegen dus houdt rekening met ander vervoer.

– Een optie voor een fietsreis met bagagevervoer is zeker geen overbodige luxe.

– wij deden de boottocht vanaf de haven van Saint Florent naar Plage de Lotu of Plage de Saleccia met Popey en die kun je het beste vooraf reserveren, want het is erg populair. Let op: je moet ook meteen je terugreistijd opgeven! Een ticket kost ca. €20.