Het fijnste van een scootertrip? Dat je hoofd er zo lekker leeg van wordt! Achter het stuur van een ronkende Vespa daalt een heel ontspannen gevoel op je neer. Je hebt één duidelijk doel (van A naar B rijden) en je hoeft je verder alleen te concentreren op de route en het landschap. Je kijkt wat rond, je neuriet, je bewondert… En voor je het weet dwarrelen je gedachten alle kanten op.
Avignon als uitvalsbasis
Voor vertrek hadden we heus ook wel een paar bedenkingen. Josee verwachtte ruzie met de GPS. Nicky had nog nooit op een scooter gereden en zag beren in de vorm van gevaarlijke D-wegen. Met gezonde nieuwsgierigheid kwamen we dus aan in Logis Hôtel Le Petit Manoir, gelegen net buiten Avignon. Dit hotel geldt als uitvalsbasis van ons scooteravontuur en we worden er ontvangen door Amber, de aardige en praktische ingestelde representante van de Belgische reisorganisatie The Vespa Trip. Zij legt ons alle do’s & dont’s uit van de 50cc Vespa’s en geeft een uitgebreide briefing voor de 3 dagtrips die we daarna in eigen tempo gaan maken. Ze rust ons daarvoor uit met roadbooks (papieren routekaarten) en een GPS, die je op het stuur van de scooter bevestigt.
Dag 1: op weg naar Beaucaire
De route van dag 1 is meteen een indrukwekkende boucle van 85 km, met tussenstops in Arles, Les Baux-de-Provence en Saint-Rémy-en-Provence. Een tocht waar we alle tijd voor willen nemen, dus we stappen na een goed ontbijt al om 8.30 uur op de scooter richting Beaucaire, onze eerste stop onderweg. Het is nog fris, zo vroeg op de dag, dus we zijn wel blij met onze helm en handschoenen, beide verplicht op een scooter in Frankrijk.
Koffie op het plein
Na een paar prachtige slingers door de ontwakende campagne komt al snel de gevreesde vuurdoop: we moeten een stuk over een drukke D-weg met flink wat vrachtwagens. Al het verkeer zoeft hier voorbij met 70 of 80 km/uur, terwijl onze scooters krap 50 km/uur halen. Diep inademen en gaan. Gelukkig merken we al snel dat alle weggebruikers netjes afstand houden en ons alleen inhalen als ze een flinke boog om ons heen kunnen maken. Met elke kilometer wordt onze grip om het stuur minder krampachtig en anderhalf uur later stoppen we al heel ontspannen op het marktplein van Beaucaire, voor een eerste koffiepauze.
Duim omhoog
Terwijl we onze scooters parkeren springt een oudere vrouw op van het terras en komt ons tegemoet. ‘Ah, j’adore, ik had vroeger ook een Vespa toen ik jong was. Wat zijn die van jullie mooi, wat zou ik graag weer eens een ritje maken!”, roept ze. Het is de eerste maar zeker niet de laatste keer dat we tijdens deze trip enthousiaste reacties oogsten. Ook de komende dagen zullen er regelmatig duimen de lucht ingaan of mensen zwaaien als we voorbijkomen. Zulke glanzend nieuwe Vespa’s vallen kennelijk op in de Provence!
Zuid-Frankrijk in 3D
Als we verder toeren naar Arles, raken we nog meer in de stemming. Nu gaat het enkel over kleine plattelandswegen langs sloten en boerderijen. We genieten van de geuren van gemaaid gras, zoete bloesems, rozemarijn en andere Provençaalse kruiden langs de weg. En om bijna elke bocht wachten kleine ontmoetingen. Een hond die een erf afspringt en een stukje met ons mee rent. Een groepje prachtige paarden. En een monter fietsend duo met volle bepakking achterop…
Klaprozen en motorrijders
Als we naast een veld met klaprozen in de berm staan om foto’s te maken, stopt een motorrijder om te vragen of we soms hulp nodig hebben. Collegiaal zeg! De franje onder zijn stuur wappert in de wind, een echte Easy Rider. Als we vertellen dat we op weg zijn naar Arles, rijdt hij voor ons uit om de weg te wijzen. Het moet eruitzien als een grappige optocht: zijn grote donkere motor en onze twee koddige, felgekleurde Vespa’s er achteraan. Diverse hoofden draaien inderdaad om als we zo de stad binnen rijden. We nemen zwaaiend afscheid nemen bij een stoplicht. “Bonne route!”
Arles en het Luma
Arles is voor ons een geliefde oude bekende, dus we laten de binnenstad eerst links liggen en rijden in een rechte lijn naar een nieuwe parel in de stad: museum Luma Arles, geopend in 2021. Wow, wat een blikvanger! We zijn onder de indruk van de architectuur, ontworpen door Frank Gehry. Josee waagt zich aan de hilarische glijbaan binnen in het museum.
Ook slenteren we een tijdje rond in het mooie park rond de toren, Parc des Ateliers, op de locatie van een vroeger fabrieksterrein van de Franse spoorwegen. Moderne landschapsarchitectuur rond oude industriële gebouwen die nu expositieruimtes bevatten: een interessante en fotogenieke plek.
Les Alpilles, Les Baux en Saint-Rémy
Na een lunch met de smaken van de Camargue, in het centrum van Arles, vervolgen we ons avontuur naar Les Baux–de-Provence, het dorp op een hoge rots.
Het bezoek aan het plaatsje is al prachtig (burcht, uitzicht, winkels), maar we houden nog veel meer onze adem in als we daarna weer over bochtige wegen tussen de dennen zwieren. We steken nu echt de Alpilles over, hoe mooi is dit!
Daarna komt het altijd betoverende Saint-Rémy-de-Provence – we zijn er net op tijd voor het apéro dus het dorp is gezellig vol. We zien veel mooie winkels en ontdekken een artistiek café in een boheemse villa (Maison Mistral). Wij houden ons netjes aan een panaché (half bier, half priklimonade), want we moeten nog een uurtje verder rijden, terug naar Avignon.
Saint-Rémy-de-Provence
Dag 2: brocante en de Pont du Gard
De volgende ochtend voelen we al een zekere routine als we onze helmen opzetten, jassen dichtritsen en de scooters van hun standaard duwen. On the road again, wat gaan we vandaag allemaal voor moois tegenkomen?
We beginnen de dag eigenwijs in Villeneuve-les-Avignon, wat eigenlijk pas het eindpunt is van deze route. Maar het is zaterdag en we willen de bekende brocante aan de rand van het dorp niet missen. Een goede keuze, wat een mooie markt! De brocanteurs lijken met elkaar te wedijveren om de mooiste opstelling.
brocante in Villeneuve-les-Avignon
Grote Kuifje-beelden, oude spiegels, decorstukken, antiek speelgoed, Provençaalse stoffen, oude kruiken liggen als kunst uitgestald. We kijken nog even naar de oesters en palourdes die geopend worden bij het oesterbarretje midden op de markt, maar nee, dat is ons toch wat te vroeg. Liever een café crème in het café naast de brocante en daarna snel de weg weer op.
Sprankelend seizoen
De landschappen onderweg kunnen niet op: wat sprankelt de Provence toch in het voorjaar! We rijden langs frisgroene wijngaarden, truffeleiken, cipressen en bloeiende garrigue richting Castillon-du-Gard, een charmant dorpje op 8 km voor de Pont du Gard.
Topplek voor een vroege lunch, zodat we bij het beroemde aquaduct straks geen enkele tijd verliezen. De Pont du Gard is zelfs mooier dan in onze herinnering, het zal door de tijd van het jaar komen. De oevers van de Gardon zijn nog bedekt met hoog gras en op de brug zelf is het lang niet zo afgeladen vol als in de zomer. En ja, doodleuk komen aanrijden op een scooter maakt het bezoek aan dit Werelderfgoed-wonder ook wel extra bijzonder!
Dag 3: op naar L’Isle-sur-la-Sorgue
De volgende dag zijn we bang dat we het mooiste al achter de rug hebben: kan de 3e route hier nog overheen? We gaan oostwaarts. Het eerste stuk door Avignon en zijn buitenwijken voelt een beetje saai. Zijn we al blasé aan het worden? Maar alle levendigheid blijkt zich te hebben verzameld op onze eerste stop, het antiek- en brocantedorp L’Isle-sur-la-Sorgue. Het is zondag, dé Provençaalse marktdag en in vrijwel de hele binnenstad staan kramen met prachtige etenswaren en vele andere spullen.
We schuifelen langs verse asperges, aardbeien, artisjokken, lavendelzakjes en schalen van olijfhout. Langs de kade staat het ‘grote spul’: een mix van meubels, brocante en vintage hebbedingen. Nog even een kopje koffie en dan zoeken we onze glimmende reisgenoten weer op, die op een brug over de Sorgue geparkeerd staan.
Langs watermolens naar de bron in Fontaine-de-Vaucluse
Daarna leidt onze rit naar een ander geliefd plekje in de Provence: de rivierkloof van diezelfde Sorgue in Fontaine-de-Vaucluse. Een mooie wandeling voert vanuit het dorp stroomopwaarts naar de bron.
Die kun je tegenwoordig niet meer van bovenaf zien vanwege valgevaar, maar het helgroene water van het beekje richting het dorp is al prachtig. Even later genieten we tijdens de lunch aan de waterkant van het typisch Zuid-Franse vakantiegevoel en nemen een uitstekende beslissing…
Lees ook: 8 plekken in de Provence om gezien te hebben
Châteauneuf-du-Pape wacht op ons
Amber tipte ons namelijk die ochtend dat we de laatste lus van deze route eventueel ook konden afsnijden. Minder kilometers, meer tijd aan het zwembad. Maar gezeten op deze prachtige plek is er geen sprake van dat we het hierbij laten. We willen door! Alles zien, alle kilometers maken. De route gaat verder naar wijndorp Châteauneuf-du-Pape, waar de beroemde rode wijnen vandaan komen.
Over stille wegen, tussen hoge rietkragen en velden vol klaprozen, en door enkele woonwijken. Vooral het laatste stukje omhoog naar Châteauneuf is adembenemend. Door de wind ombuigende cipressen, lange rijen wijnstokken en uitzicht op het hooggelegen wijndorp in de verte. Met een tevreden glimlach rollen we de heuvel op… Bon sang, dit is het goede leven!
Afscheidsfeestje op het dorpsplein
Aangekomen in Châteauneuf bestellen we op een terras onze beloning. Dit doorgaans stille dorp bruist vandaag, want het lokale rugbyteam is regionaal kampioen geworden. Een groep jonge mannen viert dat uitbundig en zo te zien al een tijdje, want hun bewegingen zijn traag en komisch geworden. Eentje kruipt al over de stoep, een ander staat midden op de weg te doen alsof hij een gendarme is, een derde duikt plots met kleren en al de dorpsfontein in.
Als een groepje Ierse vrouwen op vakantie (ook al een tijdje aan de rosé) zich bij hen voegt, ontstaat een spontane danspartij midden op straat. ‘Free from desire, mind and senses purified…’. Alle handen gaan de lucht in. Eén voor één voegen ook de wat oudere stamgasten zich in het gedruis en wij kunnen nu niet meer achterblijven. Wie zei dat de Fransen terughoudend waren? Dit hadden we niet kunnen verzinnen: wat een sprankelende finale van deze indrukwekkende trip!
The Vespa Trip, 5-daagse reis, vanaf €520 p.p. (incl. 3 dagen scooter, 4 overnachtingen en ontbijt, raodbook, assistentie ter plaatse), meer info: thevespatrip.com
Update! De voorverkoop voor voorjaar 2024 start op 25 oktober 2023
PRAKTISCHE INFORMATIE
The Vespa Trip Provence
Deze scooterreis in de Provence is een initiatief van Travelbase, een organisatie die ook veel andere avontuurlijke reizen aanbiedt. Zoals Vespa-trips in Italië, kanoreizen in Zweden en jeepreizen in Afrika. In Frankrijk hebben ze nog 3 andere trips: een wandelreis rond de Mont Blanc, een actieve familiereis naar de Franse Alpen, en een surfreis naar Biscarosse.
Naschrift 2024 – Dit jaar vindt de Vespa Trip niet plaats in de Provence, alleen in Italië. Maar Travelbase herhaalt de reis hopelijk in 2025. We houden je op de hoogte.
Hoe moeilijk is het, scooterrijden in Zuid-Frankrijk?
– Valt alleszins mee! Je moet minstens 18 jaar zijn en een rijbewijs (autorijbewijs B) hebben, dat zijn eigenlijk de enige voorwaarden. Voor mensen met scooterervaring zijn de ritten uitstekend te doen en ook beginnende Vespa-rijders komen in principe prima weg. Je kunt voor vertrek een uurtje les en uitleg krijgen (€50/op aanvraag).
– Je krijgt een GPS mee, waarin alle etappes zijn opgeslagen. Even oefenen, soms de weg kwijt zijn en Amber bellen, maar al met al prima navigator.
– Standaard is 1 scooter per 2 personen inbegrepen, maar je kunt er ook voor kiezen om, net als wij, tegen toeslag (€50) elk een eigen Vespa te nemen.
– De afstanden zijn prima uitgezocht. Je legt elke dag lussen van 70-90 km af en komt iedere avond weer in hetzelfde hotel terug, dat is best prettig. Gemiddeld rijd je 30 km/uur, dus als je de tijd neemt bij de tussenstops is elke route al snel een dagvullend programma. Elke 1-2 uur kom je namelijk bij een etappeplaats (mooi stadje, dorp, bezienswaardigheid) waar je gewoon een tijdje wilt rondlopen en lunchen of wat drinken.
Les Baux-de-Provence
– Op elke dagroute zijn er korte trajecten over drukke D-wegen die wat minder fotogeniek zijn en extra concentratie vragen, maar verder gaan de routes voor 80% over kleine wegen. De enige kleine uitdaging zijn de vele verkeersdrempels en op de landweggetjes moet je oppassen voor de nids-de-poules (‘kippennesten’), zoals de Fransen diepe gaten in het wegdek noemen.
– Regen hebben we niet gehad, maar we kunnen ons voorstellen dat je dan je snelheid wel flink moet aanpassen, en dat je je daar ook slim op moet kleden. helmen en handschoenen zijn overigens verplicht op de scooter in Frankrijk.
Tip! Logis Hôtel Le Petit Manoir
De uitvalsbasis van deze trip is een prima driesterrenhotel: Le Petit Manoir. Dat heeft op zich vrij eenvoudige kamers, maar er is ook een lekker zwembad en een bewaakte parkeerplaats. Dat maakt het ook een tophotel voor een tussenstop met de auto, bij een andere vakantie, want het ligt niet ver van de Route du Soleil. En waarom niet nog 1 of 2 nachtjes verlengen om Avignon te ontdekken? Lees hier onze tips voor Avignon
Hotel Le Petit Manoir & restaurant La Tonelle bij Avignon (in Les Angles)
Eten & drinken
De Vespa-trip is inclusief een uitgebreid ontbijtbuffet in het hotel. Diner is op eigen gelegenheid, maar keuze genoeg. Het o zo sfeervolle, middeleeuwse Villeneuve-les-Avignon ligt slechts op 2,5 kilometer rijden en heeft tal van restaurants in het oude dorpscentrum. Ook Avignon-centrum ligt op slechts 3 kilometer. Omdat wij steeds pas laat weer terugkeerden op het honk, verkozen wij ervoor om in restaurant La Tonnelle, direct naast het hotel, te eten (foto boven). Dat biedt een groot en sfeervol terras hotelgasten betalen maar €22 voor het driegangenmenu. Een regelrechte aanrader!
Met de trein!
Deze Vespa-trip is vanuit Nederland en België heel goed te doen met de trein. Josee nam de Thalys naar Parijs en stapte over op de TGV naar Avignon. Totaal was ze – inclusief overstap in Parijs – ca. 7 uur onderweg. Vanaf het TGV-station van Avignon kun je het beste een taxi nemen naar het hotel. Kosten ca. €20.
LEES OOK:
Mooie fietstochten in de Vaucluse
Avignon: de leukste bezoektips
Uzès en de Pont de Gard
Geen reacties