In het moment leren leven, zoals de Fransen (column)

Een nieuw begin, altijd spannend

Hoe spannend is het om je leven volledig op z’n kop te zetten door definitief naar het buitenland te vertrekken? Wij mogen ons gelukkig prijzen dat we dit weten. Christon en ik zijn in december 2004 verhuisd naar het dorp Condorcet. Dat ligt ongeveer 10 km van Nyons, de hoofdstad van de olijven, in de Drôme Provençale. Inmiddels kunnen we zeggen dat we geïntegreerd zijn. Om een decennia ervaring kort samen te vatten: wij hebben een oude boerderij met 2,5 hectare grond omgetoverd tot een vakantiedomein met chambres d’hôtes en gîtes. En sinds kort wonen en werken we in een prachtig herenhuis in Nyons.

“Snap jij dit nou?”

Ondanks onze jarenlange wel en wee in Frankrijk, blijven we ons van binnen toch Nederlander voelen. En dat leidt af en toe nog steeds tot verwondering. Ook pas nog keken we elkaar aan met zo’n blik van: “Snap jij dit nou?” Eind september vindt in Nyons altijd de 8-daagse internationale pétanque-week plaats. De boulistes komen van heinde en verre naar de stad. Een geweldige sfeer en het evenement brengt heel veel mensen op de been. Voor de lokale horeca een mooie kans om extra inkomen te verdienen. En eerlijk is eerlijk, een aantal restaurants in Nyons speelt hier ook op in.

Fermeture annuelle

Maar voor ons was de verrassing groot, toen we zagen dat een net geopend restaurant aan de voet van de historische brug, de Pont Roman, zijn terras aan het leeghalen was op eerste dag van het toernooi. De eigenaar vertelde ons dat voor hem het seizoen erop zat: ‘Fermeture annuelle’. Onze mond viel open, want dit restaurant verkoopt heerlijke hamburgers en maaltijdsalades. Een ideale lunchmaaltijd voor de boulisten, dus juist voor deze doelgroep was zijn restaurant een perfect eetadres geweest.

Pétanque-wedstrijd

Op zo’n moment beseffen wij hoe anders Fransen denken over ondernemerschap en wat belangrijk is in het leven. Onze keuze om naar Frankrijk te verhuizen ontstond mede omdat wij juist van de alledaagse hectiek in Nederland afwilden. Maar op dit soort momenten realiseren we ons dat wij nog steeds altijd aan het vooruitdenken en plannen zijn.

Want als je je kost verdiend hebt en je op dat moment niet meer nodig hebt, waarom zou je de zaak dan ook openhouden? Waarom ga je dan niet zelf genieten van die geweldige pétanque-wedstrijden of daar zelfs aan meedoen? Dat soort keuzes durven maken is toch de kunst van het leven?

Wij, Nederlandse Fransen

Maar wij, wij gaan maar door met het plannen van onze verbouwingswerkzaamheden, die we over 3 jaar volbracht ‘moeten’ hebben. We hebben dan een geweldig pand en kunnen vanaf dat moment zelf gaan profiteren van wat we gerealiseerd hebben. Voel je het verschil? Wij wel! En daar blijven we een balans in zoeken… Tot dat moment noemen we onszelf dus Nederlandse Fransen!

LEES OOK:
Het ik-vertrek-syndroom na de zomer (column)
De mooiste dorpjes in de Drôme