Miséricorde: meesterlijk mysterie in een Zuid-Frans dorp

Het zal toeval zijn, maar met ‘genade’, een vertaling van Miséricorde, is ook het Franse woord ‘agenda’ te schrijven. En een geheime agenda is precies wat vrijwel elk personage in de nieuwe intrigerende film van Alain Guiraudie (die in 2013 ook succes had met het sensuele L’Inconnu du Lac) er op na lijkt te houden. Met de nadruk op lijkt, want zelfs dat is niet zeker. In deze film, die in de mooie ruige Aveyron speelt, word je scene voor scene op het verkeerde been gezet.

Veel geheimzinnigheid

Wat bezielt Jérémie om na een begrafenis wat langer te blijven in het godverlaten Saint-Martial, waar hij zijn jeugd doorbracht en werkte voor de nu overleden bakker? Wil hij de bakkerij overnemen? Wil hij met de weduwe (Cathérine Frot) naar bed, zoals haar zoon Vincent beweert, die agressief op zijn uitgestelde vertrek reageert? Maar het is de bakkersvrouw zelf die hem graag in de buurt houdt, ondanks dat zij weet waarom hij zo betekenisvol naar de foto van haar overleden man staart.

Ook Walter, de eenzame man aan de rand van het dorp, reageert afwijzend als Jérémie contact zoekt. En dan is er nog de pastoor, die overal als een duveltje uit een doosje opduikt en hem met een vreemde blik volgt. Wat is er gebeurd in het verleden, dat al deze geheimzinnigheid kan verklaren?

Een schimmenspel in het herfstbos

En dan gaat het mis. En goed ook. Een herfstbos vol bruintinten, donkere aarde, een dek van afgevallen bladeren met dreigende zwammen zet de toon. Met een wereld die afsterft komen we dichter bij de dood. De verdwijning van een dorpsbewoner zet alles op scherp. Jérémy’s antwoorden op de vragen van de politie helpen hem niet – de druk neemt toe. Ook de lokale politie komt stapje voor stapje in beeld.

Op het verkeerde been

Hoog tijd voor een biecht vindt de alom aanwezige pastoor en hij neemt Jérémie mee de kerk in. Maar opnieuw worden we in onze gedachtegang beentje gelicht en blijken de rollen compleet anders te zijn verdeeld dan verwacht. Jérémy roept verwarring op. Niet alleen vijandigheid en agressie, maar ook sympathie en passie. Het lijkt hem allemaal te gebeuren, maar tegelijkertijd zou het zomaar kunnen dat hij zich realiseert dat zijn geheimzinnige charme juist de weg kan zijn naar: genade.

Mysterieus en intrigerend tot het einde

Guiraudie weet tot de laatste seconde de balans te bewaren tussen woede, waanzin, hartstocht en humor. De film laat je zoeken naar verklaringen, zonder te frustreren. Dus stap je als toeschouwer na afloop met je goede been uit de bioscoopstoel en blijf je nog lang met de raadselen in je hoofd rondlopen.

Miséricorde, sinds 6 februari in diverse Nederlandse bioscopen. Zie hier de trailer. Geen tijd om naar de bioscoop te gaan? Deze film is nu ook thuis te zien via Picl.com