Slechts 3 maanden zou ze weg zijn. Jette, 27 jaar oud, vertrok in 2022 naar de Bourgogne, voor een tijdelijk baantje op een wijndomein in de prestigieuze Côte de Nuits. Maar 3 maanden werden 6 maanden en inmiddels is de Nederlandse zo ver dat ze wil blijven. Tot voorkort hielp Jette vooral met de ontvangst van klanten op het domein, maar na de wijnoogst meegemaakt te hebben wil ze nu het échte vak leren. De Franse wijnboer die haar onder de vleugels nam steunt haar bij die wens: ze mag een prestigieuze wijnopleiding volgen in Beaune en al parttime helpen wijnmaken op het domein. Bijzonder! Een paar vragen aan de enthousiaste jonge wijnmaakster in spe.
Waar komt jouw liefde voor Frankrijk vandaan?
Jette: “Ik heb al zolang ik me kan herinneren een ernstige vorm van francofolie! Als kind ging ik al met mijn ouders en de vouwwagen op kampeervakantie in Frankrijk. Maar ik merkte al snel dat het meer was dan dat. De taal, de cultuur, de architectuur… Alles was als een soort muziek voor me! Ik koos daarom voor een tweetalige studie, Nederlands-Frans, in Nijmegen. Tijdens die opleiding heb ik een Erasmus-uitwisseling gedaan en een tijdje in Lyon gewoond. Hele leuke tijd. Ook na afronding van mijn studie bleef de liefde voor Frankrijk me achtervolgen. Dat was de reden dat ik in de zomer van vorig jaar besloot daar gehoor aan te geven en tijdelijk die kant op te gaan. Of ja, tijdelijk…”
Waarom wilde je op een wijndomein werken?
“Ik had hier en daar wijncursussen gevolgd en ik vond alle informatie fascinerend. Toen ik het idee opvatte om een sabbatical te gaan houden in Frankrijk leek werken op een wijndomein me de leukste optie. Dat zou mijn honger naar Frankrijk zeker stillen én ik kon me bezighouden met mijn passie voor wijn, in wijnland nummer 1… Zo leek 1+1 ineens 3! En dus ben ik vorig jaar op zoek gegaan en binnen enkele weken vond ik een wijndomein in Gevrey-Chambertin, vlak bij Dijon, waar ik welkom was.”
Je bent terecht gekomen bij de wijnfamilie Trapet. Wat is dat voor een familie?
“Domaine Trapet Père et Fils is een familiebedrijf van inmiddels 6 generaties wijnmakers, waarvan generatie 4, 5 én 6 allemaal nog met elkaar samenleven. Opa en Oma Trapet hebben zich intussen wat naar de achtergrond bewogen, maar kunnen het niet laten om zich nog een paar keer per dag op het domein te laten zien. Het is leuk om te zien hoe trots elke generatie is op een andere generatie. Heel charmant om ze over elkaar te horen spreken en het is een warm bad waarin ik me ontzettend welkom voel. Oma Trapet zei me in mijn eerste week op het domein: ‘Hier werken we als familie samen en iedereen die met ons werkt, wordt ook familie’. En zo voelt het.”
Toch wilde je niet bij hen op het domein of in een naburig wijndorp wonen?
“Nee, die Bourgondische dorpen zijn werkelijk prachtig, maar er is hooguit één bakker en één apotheek en dat is het dan. Dat was mij een beetje te stil. Ook leek het me verstandiger om niet op het wijndomein zelf te wonen, al had dat wel gekund. Ik heb in het centrum van Dijon een appartement gevonden. Het wijndomein is op 20 minuten rijden met de auto, dus dat gaat prima en ik kan zo toch ook genieten van het uitgaansleven in Dijon.”
Waar heb je je het eerste halfjaar op het domein mee bezig gehouden?
“Ik was er vooral voor de ontvangsten van de table d’hôtes en de proeverijen, de hospitality kant dus. Maar toen de wijnoogst naderde en ik alle drukte zag op het domein, wilde ik het belangrijkste moment van het jaar niet missen. Dus ik ben gebleven, ik heb zelf geplukt en veel tussen de wijnstokken gestaan. En tja, toen merkte ik dat de technische kant van het wijnmaken me nog veel meer trok. Ik wilde daar alles over weten. Ik heb een gesprek gehad met Jean-Louis Trapet en we hebben samen besloten dat ik zou blijven.”
Wat vindt de Franse familie van jou?
“Nou denk dat ze het wel grappig vinden, zo’n blonde Nederlandse die het vak wil leren. Er werd vanaf het begin al veel gegrapt over dat ik wel ‘een paar jaar’ zou mogen blijven als ik wilde. In het begin wuifde ik dat lachend weg, want dat was verre van realistisch. En toch kregen ze gelijk. Ik heb het idee dat ze me deze ervaring ook echt gunnen en alleen al het feit dat ik mijn Nederlandse leven nu achter me laat, zegt genoeg over mijn wil om te leren en te ervaren. En dat ik mijn talen spreek is interessant voor hen.”
Geen problemen met de taal dus?
“Doordat ik de ontvangsten doe op het domein, moet ik constant switchen tussen Engels en Frans. Dat is best een uitdaging, want ik dénk nu bijna alleen in het Frans. Toen ik tegen een Amerikaanse gast zei dat hij aroma’s van ‘ananas’ in zijn glas kan ontdekken in plaats van ‘pineapple’, wist ik dat de Franse taal het in mijn hoofd gewonnen had van het Engels. We lachen er maar om, denk ik dan. Ik merk dat het werkethos in Frankrijk wel echt anders is dan in Nederland. Het is wat relaxter, vrijer en zéker niet het belangrijkste in het leven. Fransen hechten in mijn beleving veel meer waarde aan de tijd die ze doorbrengen met familie en vrienden; dat vind ik mooi om te zien en het past mij wel.”
En nu ga je een prestigieuze wijnopleiding volgen?
“Ja dat is geweldig. Deze wijnfamilie is lokaal bekend, dus de naam Trapet opende deuren. Ik ga vanaf september 2023 een jaar aan de Viti in Beaune studeren, een van de twee bekendste wijnopleidingen van de Bourgogne, voor een BTS Viticulture & Oenologie. Dat is op basis van alternance (werk in opleiding), wat betekent dat ik ook voor 50% op het domein blijf werken. Zo’n geweldige kans!”
Wat voor medestudenten heb je straks?
“Het is een verkorte opleiding dus ik verwacht volwassenen met uiteenlopende achtergronden die zich willen laten omscholen tot dit vak. Maar ik ben ook al gewaarschuwd. Sommige mensen uit de streek zeggen dat ik vooral tussen boerenzonen zal zitten, dus dat ik me alvast schrap kan zetten wat betreft het hoge testosterongehalte. Haha, nou daar maak ik me geen zorgen over, ik zie het wel.”
Wat verwacht je inhoudelijk van de wijnopleiding?
“Best spannend. Ik heb een achtergrond in communicatie en psychologie, dus meer alfa krijg je het bijna niet. Het wijnmakersvak is natuurlijk veel biologie en scheikunde, vooral bèta dus. Dus ik hoop dat ik het kan bijbenen. Maar voordat ik de opleiding begin in september ben ik alweer aan de slag op het domein. Dus ik ga al zoveel mogelijk met mijn voeten in de aarde staan en van dichtbij ervaren hoe de wijn tot stand komt.”
Was het niet moeilijk om je leven in Nederland op ‘hold’ te zetten?
“Ik voel me heel erg thuis in Frankrijk en dat gevoel zit veel dieper geworteld dan ik zelf dacht. Ik ervaar er een bepaalde mate van vrijheid. Niet alleen in het werk, maar ook door de cultuur, in de taal. Soms is het goed om even afstand te nemen van alle gewoontes en zekerheden die je hebt. Daar heb ik nu al een hoop van geleerd. Maar mijn hart volgen naar de Bourgogne, betekende ook zekerheden achterlaten in Nederland. Mijn lieve vriend die me altijd steunt in mijn keuzes, mijn familie, vrienden, huis, werk en noem het maar op. Is mijn gevoel sterk genoeg om het dat waard te laten zijn? We gaan het zien! Maar toen ik na 6 maanden twijfelde over wel of niet terugkomen, stuurde een goede vriendin me een versje van een bekende dichtster: ‘Als je bent waar je wilt zijn, dan moet je blijven ‘. En daar heb ik naar geluisterd.”
Weten hoe het Jette verder vergaat?
Jette schrijft regelmatig columns voor frankrijk.nl, waarin je haar avontuur in de Bourgogne kunt volgen. En ze heeft ook een hele leuke Instagram-account: @kleinmaarwijn.
LEES OOK:
Jette’s column #1: Lesje loslaten, 1-0 voor de Fransen
7 Nederlandse wijnboeren in Frankrijk
Lidewij van Wilgen, stoere wijnmaakster in de Languedoc
Dé film voor iedereen die ervan droomt wijnboer te worden
Geen reacties