Dubbelzinnige taalblunders in het Frans

1. Elle est bonne!

‘Wat is zij goéd!’, kan een onschuldig bedoeld compliment zijn over een Française, want wat heeft die vrouw toch een talent voor zakendoen of tennissen of iets anders. Behalve, ehm, dat bonne in het Frans ook ‘lekker’ betekent. Elle est bonne is plat Frans voor : Wat is zij een ‘lekker wijf’.

Hoe je het wél moet zeggen? ‘Elle est très douée‘ (ze heeft veel talent), ‘elle est forte‘ (zij is goed in een spel of activiteit) of een populaire uitspraak: ‘elle déchire!’ (ze is steengoed).

2. Je peux voir ta chambre?

‘Mag ik even je bureau/kamer zien?’ dacht je hiermee te zeggen, maar chambre is voor Fransen altijd een slaapkamer. Dus als je dit op het verkeerde moment zegt, lijkt je een avontuurtje voor te stellen. Une pièce is het neutrale woord voor kamers en ruimtes. (‘Quelle jolie pièce!’). En in een werkomgeving heb je het over ‘un bureau‘ (zowel voor de werkruimte/kamer als het meubel).

3. On se baise?

“Geven we elkaar een zoen?” stel je onschuldig voor bij het afscheid op een feestje. Maar opgepast, in populair Frans is het werkwoord baiser niet hetzelfde als s’embrasser of faire la bise. Pas om die reden ook op voor het Franse werkwoord baisser dat ‘bukken’ betekent. Als je dat niet een harde s uitspreekt klinkt het als baiser en krijg je het gezelschap ook ongewild aan het gniffelen.

‘Geven we elkaar een zoen?’ kun je dus zo vragen: On s’embrasse? On fait la bise? Maar als je deze informele vraag überhaupt kunt stellen, dan is het antwoord zeer waarschijnlijk ‘ja’. Leeftijdsgenoten nemen in Frankrijk al heel snel afscheid met een zoen en zelfs bij het voorstellen gebeurt dat al. Pas alleen op met mensen die ouder zijn dan jij, dan moet het initiatief van hen komen.

Lees ook: 10 dingen die de Fransen nét anders doen

4. Je suis facile

Als vrouw bedoelde je te zeggen: ik vind alles wel best, kiezen jullie maar, ik ben zó makkelijk… Heel sympathiek, maar weet wel dat alleen de allerpuurste zielen in Frankrijk bij een ‘femme facile‘ niet denken aan een ‘makkelijke vrouw’ (als in: eentje die snel het bed induikt). Hoe zeg je het wel? Tout me va! (ik vind alles best). Of: Je ne suis pas difficile. Of: Je suis flexible (bij het maken van een afspraak).

5. S’introduire

“Ja hoor, wij kennen elkaar, de gastheer heeft me al voorgesteld. Il m’a déjà introduit!” Mmm, dit is geen goed Frans en het klinkt dubbelzinnig. S’introduire wordt in het Frans niet gebruikt voor iemand ‘introduceren’ ofwel voorstellen. Dit is een zogeheten ‘valse vriend’: een woord dat erg lijkt op een buitenlands woord met een volstrekt andere betekenis. Het werkwoord introduire gebruiken de Fransen namelijk vooral voor iets ergens invoegen. Zoals een sleutel in een slot ‘steken’. De gênantere betekenis laat zich raden… Fransen hebben het over présenter quelqu’un als het gaat om iemand voorstellen.